дарні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дарні́ца
Р. дарні́цы
Д. дарні́цы
В. дарні́цу
Т. дарні́цай
дарні́цаю
М. дарні́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)