дарвіні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарвіні́сцкі дарвіні́сцкая дарвіні́сцкае дарвіні́сцкія
Р. дарвіні́сцкага дарвіні́сцкай
дарвіні́сцкае		 дарвіні́сцкага дарвіні́сцкіх
Д. дарвіні́сцкаму дарвіні́сцкай дарвіні́сцкаму дарвіні́сцкім
В. дарвіні́сцкі (неадуш.)
дарвіні́сцкага (адуш.)		 дарвіні́сцкую дарвіні́сцкае дарвіні́сцкія (неадуш.)
дарвіні́сцкіх (адуш.)
Т. дарвіні́сцкім дарвіні́сцкай
дарвіні́сцкаю		 дарвіні́сцкім дарвіні́сцкімі
М. дарвіні́сцкім дарвіні́сцкай дарвіні́сцкім дарвіні́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дарвіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік дарвінізму.

|| ж. дарвіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дарвіні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)