дапіна́ць гл. дапяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапіна́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапіна́ю дапіна́ем
2-я ас. дапіна́еш дапіна́еце
3-я ас. дапіна́е дапіна́юць
Прошлы час
м. дапіна́ў дапіна́лі
ж. дапіна́ла
н. дапіна́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапіна́ць несов., разг. добива́ться, достига́ть; см. дапя́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапя́ць, -пну́, -пне́ш, -пне́; -пнём, -пняце́, -пну́ць; -пні́; зак. (разм.).

1. да каго-чаго. Дайсці, дабрацца куды-н.

Ратуючыся, ён аж да Масквы дапяў.

2. чаго. Дамагчыся, дасягнуць чаго-н.

Яна свайго дапне.

3. Зразумець што-н.

Слухаў, слухаў, але не адразу дапяў.

|| незак. дапіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)