дапільно́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапільно́ўваю дапільно́ўваем
2-я ас. дапільно́ўваеш дапільно́ўваеце
3-я ас. дапільно́ўвае дапільно́ўваюць
Прошлы час
м. дапільно́ўваў дапільно́ўвалі
ж. дапільно́ўвала
н. дапільно́ўвала
Загадны лад
2-я ас. дапільно́ўвай дапільно́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапільно́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапільно́ўваць несов.

1. подкарау́ливать, подстерега́ть;

2. усле́живать, устерега́ть;

1, 2 см. дапільнава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапільно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапільнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапільнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што. (разм.).

1. Высачыць, заспець за якім-н. заняткам.

Д. злодзея.

2. Дагледзець, захаваць у парадку.

Д. сад.

|| незак. дапільно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віжава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; незак. (разм.).

Сачыць, дапільноўваць.

|| наз. віжава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высле́живать несов. высо́чваць, асо́чваць, дапільно́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапільно́ўвацца несов., страд. подкарау́ливаться, подстерега́ться; усле́живаться, устерега́ться; см. дапільно́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dopilnowywać

незак. дапільноўваць, даглядаць, прыглядваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

be on the ball

быць пі́льным, дапільно́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

усле́живать несов.

1. (устерегать) упільно́ўваць (каго, што), дапільно́ўваць (каго, што);

2. перен. (не упускать из внимания) усо́чваць, дасо́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)