дапільно́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапільно́ўваю |
дапільно́ўваем |
| 2-я ас. |
дапільно́ўваеш |
дапільно́ўваеце |
| 3-я ас. |
дапільно́ўвае |
дапільно́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
дапільно́ўваў |
дапільно́ўвалі |
| ж. |
дапільно́ўвала |
| н. |
дапільно́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапільно́ўвай |
дапільно́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дапільно́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапільно́ўваць несов.
1. подкарау́ливать, подстерега́ть;
2. усле́живать, устерега́ть;
1, 2 см. дапільнава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапільно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дапільнаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапільнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што. (разм.).
1. Высачыць, заспець за якім-н. заняткам.
Д. злодзея.
2. Дагледзець, захаваць у парадку.
Д. сад.
|| незак. дапільно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
віжава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; незак. (разм.).
Сачыць, дапільноўваць.
|| наз. віжава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
высле́живать несов. высо́чваць, асо́чваць, дапільно́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапільно́ўвацца несов., страд. подкарау́ливаться, подстерега́ться; усле́живаться, устерега́ться; см. дапільно́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
dopilnowywać
незак. дапільноўваць, даглядаць, прыглядваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
be on the ball
быць пі́льным, дапільно́ўваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
усле́живать несов.
1. (устерегать) упільно́ўваць (каго, што), дапільно́ўваць (каго, што);
2. перен. (не упускать из внимания) усо́чваць, дасо́чваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)