даплыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даплыва́ю даплыва́ем
2-я ас. даплыва́еш даплыва́еце
3-я ас. даплыва́е даплыва́юць
Прошлы час
м. даплыва́ў даплыва́лі
ж. даплыва́ла
н. даплыва́ла
Загадны лад
2-я ас. даплыва́й даплыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даплыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даплыва́ць несов. доплыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даплысці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даплы́сці і даплы́ць, -лыву́, -лыве́ш, -лыве́; -лывём, -лывяце́, -лыву́ць; -лы́ў, -лыла́, -ло́; -лыві́; зак.

Плывучы, дасягнуць якога-н. месца.

Д. да берага.

|| незак. даплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доплыва́ть несов. даплыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dopływać

незак. даплываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)