дапле́цены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапле́цены дапле́ценая дапле́ценае дапле́ценыя
Р. дапле́ценага дапле́ценай
дапле́ценае		 дапле́ценага дапле́ценых
Д. дапле́ценаму дапле́ценай дапле́ценаму дапле́ценым
В. дапле́цены (неадуш.)
дапле́ценага (адуш.)		 дапле́ценую дапле́ценае дапле́ценыя (неадуш.)
дапле́ценых (адуш.)
Т. дапле́ценым дапле́ценай
дапле́ценаю		 дапле́ценым дапле́ценымі
М. дапле́ценым дапле́ценай дапле́ценым дапле́ценых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапле́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапле́цены дапле́ценая дапле́ценае дапле́ценыя
Р. дапле́ценага дапле́ценай
дапле́ценае		 дапле́ценага дапле́ценых
Д. дапле́ценаму дапле́ценай дапле́ценаму дапле́ценым
В. дапле́цены (неадуш.)
дапле́ценага (адуш.)		 дапле́ценую дапле́ценае дапле́ценыя (неадуш.)
дапле́ценых (адуш.)
Т. дапле́ценым дапле́ценай
дапле́ценаю		 дапле́ценым дапле́ценымі
М. дапле́ценым дапле́ценай дапле́ценым дапле́ценых

Кароткая форма: дапле́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапле́цены доплетённый; дови́тый; см. дапле́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапле́цены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доплетённый дапле́цены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дови́тый

1. даві́ты;

2. дапле́цены; см. дови́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)