дапла́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапла́ўлю дапла́вім
2-я ас. дапла́віш дапла́віце
3-я ас. дапла́віць дапла́вяць
Прошлы час
м. дапла́віў дапла́вілі
ж. дапла́віла
н. дапла́віла
Загадны лад
2-я ас. дапла́ў дапла́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапла́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапла́віць сов. допла́вить; (воск и т.п. — ещё) дотопи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапла́віць, ‑плаўлю, ‑плавіш, ‑плавіць; зак., што.

Скончыць плавіць, расплавіць усё без астатку. Даплавіць метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

допла́вить сов.

1. дапла́віць;

2. (воск и т. п.) датапі́ць, дапла́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даплаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да даплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапла́ўлены допла́вленный; дото́пленный; см. дапла́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)