дапасава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дапасу́ецца дапасу́юцца
Прошлы час
м. дапасава́ўся дапасава́ліся
ж. дапасава́лася
н. дапасава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапасава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дапасу́ецца дапасу́юцца
Прошлы час
м. дапасава́ўся дапасава́ліся
ж. дапасава́лася
н. дапасава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапасава́цца I (да чаго) сов. и несов., в разн. знач. согласова́ться (с чем);

прыме́тнікі ~су́юцца да назо́ўнікаў — прилага́тельные согласу́ются с существи́тельными;

паво́дзіны і ўчы́нкі геро́я ~су́юцца да яго́ хара́ктару — поведе́ние и посту́пки геро́я согласу́ются с его́ хара́ктером

дапасава́цца II сов., спорт., разг. допасова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапасава́цца, ‑суецца; незак.

1. Узгадняцца з чым‑н., адпавядаць чаму‑н. Не заўсёды ў рамане паводзіны і ўчынкі героя дапасуюцца да яго характару, адпавядаюць яго псіхалагічнаму партрэту. Хромчанка.

2. Стаяць у аднолькавым родзе, ліку, склоне або асобе з галоўным словам (пра залежнае слова). Прыметнік дапасуецца да назоўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапасава́цца

1. (узгадняцца) einánder entspréchen*; überéinstimmen vi, überéinkommen* vi (s);

2. грам. (у аднолькавым родзе, ліку) kongruíeren vi; entspréchen* vi, überéinstimmen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дапасо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Тое, што і дапасавацца.

2. Зал. да дапасоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Згра́я ’група сабак, ваўкоў’ > ’банда’. Укр. згра́я ’тс’, польск. zgraja ’натоўп; зграя’. Відаць, бел., укр. < польск., дзе, магчыма, ад zgrać się ’дапасавацца, дастасавацца адзін да аднаго для музыкальнага ці наогул тэатральнага выступлення, спартыўнай гульні’ з суфіксам ‑j‑а. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дапасо́ўвацца несов.

1. (да чаго) в разн. знач. согласо́вываться (с чем); см. дапасава́цца I;

2. страд. согласо́вываться; приспоса́бливаться; применя́ться; см. дапасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)