дапаласка́ць, -ашчу́, -ло́шчаш, -ло́шча; зак.

Канчаткова выпаласкаць.

Д. бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапаласка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапалашчу́ дапало́шчам
2-я ас. дапало́шчаш дапало́шчаце
3-я ас. дапало́шча дапало́шчуць
Прошлы час
м. дапаласка́ў дапаласка́лі
ж. дапаласка́ла
н. дапаласка́ла
Загадны лад
2-я ас. дапалашчы́ дапалашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапаласка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапаласка́ць сов. дополоска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

Скончыць паласканне чаго‑н., выпаласкаць поўнасцю, да канца. Дапаласкаць бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дополоска́ть сов. дапаласка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапало́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапаласкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)