дано́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дано́шаны дано́шаная дано́шанае дано́шаныя
Р. дано́шанага дано́шанай
дано́шанае		 дано́шанага дано́шаных
Д. дано́шанаму дано́шанай дано́шанаму дано́шаным
В. дано́шаны (неадуш.)
дано́шанага (адуш.)		 дано́шаную дано́шанае дано́шаныя (неадуш.)
дано́шаных (адуш.)
Т. дано́шаным дано́шанай
дано́шанаю		 дано́шаным дано́шанымі
М. дано́шаным дано́шанай дано́шаным дано́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дано́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дано́шаны дано́шаная дано́шанае дано́шаныя
Р. дано́шанага дано́шанай
дано́шанае		 дано́шанага дано́шаных
Д. дано́шанаму дано́шанай дано́шанаму дано́шаным
В. дано́шаны (неадуш.)
дано́шанага (адуш.)		 дано́шаную дано́шанае дано́шаныя (неадуш.)
дано́шаных (адуш.)
Т. дано́шаным дано́шанай
дано́шанаю		 дано́шаным дано́шанымі
М. дано́шаным дано́шанай дано́шаным дано́шаных

Кароткая форма: дано́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дано́шаны доно́шенный; см. данасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дано́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад данасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дано́шаны

1. (дастаўлены) gebrácht; (вопратка, абутак) gänzlich ábgetragen [ábgenutzt];

3. (дзіця) áusgetragen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

доно́шенный в разн. знач. дано́шаны; см. доноси́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)