данары́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. данары́т
Р. данары́ту
Д. данары́ту
В. данары́т
Т. данары́там
М. данары́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

данары́т

(ад ням. Donar = імя міфалагічнага германскага бога буры)

выбуховы матэрыял, сумесь амонію, нітрагліцэрыны і іншых рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)