дана́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дана́ец дана́йцы
Р. дана́йца дана́йцаў
Д. дана́йцу дана́йцам
В. дана́йца дана́йцаў
Т. дана́йцам дана́йцамі
М. дана́йцу дана́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дана́ец ист. дана́ец, -на́йца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дана́ец (род. дана́йца) м., ист. дана́ец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дана́йцы, ‑аў; адз. данаец, ‑найца, м.

Назва аднаго са старажытных грэчаскіх плямён.

•••

Дар данайцаў гл. дар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)