дамі́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дамі́ска |
дамі́скі |
| Р. |
дамі́скі |
дамі́скаў |
| Д. |
дамі́ску |
дамі́скам |
| В. |
дамі́ску |
дамі́скі |
| Т. |
дамі́скам |
дамі́скамі |
| М. |
дамі́ску |
дамі́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дамі́ска м., разг. доми́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
доми́ще увелич. дамі́ска, -кі м.; дамі́шча, -шча м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)