дамы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дамы́ю дамы́ем
2-я ас. дамы́еш дамы́еце
3-я ас. дамы́е дамы́юць
Прошлы час
м. дамы́ў дамы́лі
ж. дамы́ла
н. дамы́ла
Загадны лад
2-я ас. дамы́й дамы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дамы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дамы́ць сов. домы́ть; (бельё — ещё) достира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., каго-што.

Закончыць мыццё каго‑, чаго‑н.; памыць, вымыць поўнасцю. Дамыць бялізну. Дамыць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамы́ць zu Énde wáschen*; das Wáschen beénden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

достира́ть сов. дамы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

домы́ть сов., разг. дамы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамы́ты домы́тый; дости́ранный; см. дамы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дамываць — дамыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

domyć

зак. дамыць; адмыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)