дамо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамо́ўны |
дамо́ўная |
дамо́ўнае |
дамо́ўныя |
| Р. |
дамо́ўнага |
дамо́ўнай
дамо́ўнае |
дамо́ўнага |
дамо́ўных |
| Д. |
дамо́ўнаму |
дамо́ўнай |
дамо́ўнаму |
дамо́ўным |
| В. |
дамо́ўны (неадуш.)
дамо́ўнага (адуш.) |
дамо́ўную |
дамо́ўнае |
дамо́ўныя (неадуш.)
дамо́ўных (адуш.) |
| Т. |
дамо́ўным |
дамо́ўнай
дамо́ўнаю |
дамо́ўным |
дамо́ўнымі |
| М. |
дамо́ўным |
дамо́ўнай |
дамо́ўным |
дамо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
хоздоговорно́й (хозя́йственно-договорно́й) гаспада́рча-дамо́ўны, гаспада́рча-дагаво́рны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
vertráglich
1.
a дагаво́рны, дамо́ўны, кантра́ктны
2.
adv зго́дна з дагаво́рам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)