дамо́латы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамо́латы |
дамо́латая |
дамо́латае |
дамо́латыя |
| Р. |
дамо́латага |
дамо́латай дамо́латае |
дамо́латага |
дамо́латых |
| Д. |
дамо́латаму |
дамо́латай |
дамо́латаму |
дамо́латым |
| В. |
дамо́латы (неадуш.) дамо́латага (адуш.) |
дамо́латую |
дамо́латае |
дамо́латыя (неадуш.) дамо́латых (адуш.) |
| Т. |
дамо́латым |
дамо́латай дамо́латаю |
дамо́латым |
дамо́латымі |
| М. |
дамо́латым |
дамо́латай |
дамо́латым |
дамо́латых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дамо́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамо́латы |
дамо́латая |
дамо́латае |
дамо́латыя |
| Р. |
дамо́латага |
дамо́латай дамо́латае |
дамо́латага |
дамо́латых |
| Д. |
дамо́латаму |
дамо́латай |
дамо́латаму |
дамо́латым |
| В. |
дамо́латы (неадуш.) дамо́латага (адуш.) |
дамо́латую |
дамо́латае |
дамо́латыя (неадуш.) дамо́латых (адуш.) |
| Т. |
дамо́латым |
дамо́латай дамо́латаю |
дамо́латым |
дамо́латымі |
| М. |
дамо́латым |
дамо́латай |
дамо́латым |
дамо́латых |
Кароткая форма: дамо́лата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дамо́латы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дамалоць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)