далі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. далі́нны далі́нная далі́ннае далі́нныя
Р. далі́ннага далі́ннай
далі́ннае		 далі́ннага далі́нных
Д. далі́ннаму далі́ннай далі́ннаму далі́нным
В. далі́нны (неадуш.)
далі́ннага (адуш.)		 далі́нную далі́ннае далі́нныя (неадуш.)
далі́нных (адуш.)
Т. далі́нным далі́ннай
далі́ннаю		 далі́нным далі́ннымі
М. далі́нным далі́ннай далі́нным далі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

далі́нны доли́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

далі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да даліны. Далінныя лугі. Далінныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

Роўная прастора ўздоўж рачнога ложа або падоўжаная ўпадзіна паміж гор ці ўзгоркаў.

Рачная д.

Горная д.

◊

Сіліконавая даліна — цэнтр высокіх тэхналогій з развітай інфраструктурай, у якім у асноўным размешчаны прадпрыемствы электроннай прамысловасці.

|| прым. далі́нны, -ая, -ае.

Далінныя лугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рна-далі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-далі́нны го́рна-далі́нная го́рна-далі́ннае го́рна-далі́нныя
Р. го́рна-далі́ннага го́рна-далі́ннай
го́рна-далі́ннае		 го́рна-далі́ннага го́рна-далі́нных
Д. го́рна-далі́ннаму го́рна-далі́ннай го́рна-далі́ннаму го́рна-далі́нным
В. го́рна-далі́нны (неадуш.)
го́рна-далі́ннага (адуш.)		 го́рна-далі́нную го́рна-далі́ннае го́рна-далі́нныя (неадуш.)
го́рна-далі́нных (адуш.)
Т. го́рна-далі́нным го́рна-далі́ннай
го́рна-далі́ннаю		 го́рна-далі́нным го́рна-далі́ннымі
М. го́рна-далі́нным го́рна-далі́ннай го́рна-далі́нным го́рна-далі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

доли́нный далі́нны, ло́гавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́льний поэт., уст.

1. (долинный) далі́нны; (находящийся внизу) до́льны;

2. (земной) зямны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dolinny

dolinn|y

далінны;

tereny ~e — далінная мясцовасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГРУМ-ГРЖЫМА́ЙЛЫ ЛЕДАВІ́К,

далінны ледавік дэндрытавага тыпу ў цэнтр. ч. Паміра. Адкрыты ў 1887 рус. экспедыцыяй Р.Я. і М.Я.Грум-Гржымайла. Даўж. 37 км, шыр. ад 0,5 да 3 км, пл. 143 км². Апускаецца з піка Рэвалюцыі (6974) да выш. 3620 м. З ніжняга канца ледавіка пачынаецца р. Танымас.

т. 5, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БІ́РДМАРА ЛЕДАВІ́К

(Beardmore Glacier),

далінны ледавік у Антарктыдзе. Адкрыты ў 1908 англ. экспедыцыяй Э.Шэклтана. Адзін з найбольшых далінных ледавікоў на Зямлі. Даўж. каля 200 км, шыр. каля 40 км. Апускаецца з Палярнага плато, уліваецца ў шэльфавы ледавік Роса ў паўн.-зах. ч. Берага Шэклтана. Штогадовы расход лёду ў вусці каля 6 км³.

т. 3, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)