далу́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
далу́плены |
далу́пленая |
далу́пленае |
далу́пленыя |
| Р. |
далу́пленага |
далу́пленай далу́пленае |
далу́пленага |
далу́пленых |
| Д. |
далу́пленаму |
далу́пленай |
далу́пленаму |
далу́пленым |
| В. |
далу́плены (неадуш.) далу́пленага (адуш.) |
далу́пленую |
далу́пленае |
далу́пленыя (неадуш.) далу́пленых (адуш.) |
| Т. |
далу́пленым |
далу́пленай далу́пленаю |
далу́пленым |
далу́пленымі |
| М. |
далу́пленым |
далу́пленай |
далу́пленым |
далу́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
далу́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
далу́плены |
далу́пленая |
далу́пленае |
далу́пленыя |
| Р. |
далу́пленага |
далу́пленай далу́пленае |
далу́пленага |
далу́пленых |
| Д. |
далу́пленаму |
далу́пленай |
далу́пленаму |
далу́пленым |
| В. |
далу́плены (неадуш.) далу́пленага (адуш.) |
далу́пленую |
далу́пленае |
далу́пленыя (неадуш.) далу́пленых (адуш.) |
| Т. |
далу́пленым |
далу́пленай далу́пленаю |
далу́пленым |
далу́пленымі |
| М. |
далу́пленым |
далу́пленай |
далу́пленым |
далу́пленых |
Кароткая форма: далу́плена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
далу́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад далупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)