далу́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
далу́зваю |
далу́зваем |
| 2-я ас. |
далу́зваеш |
далу́зваеце |
| 3-я ас. |
далу́звае |
далу́зваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
далу́зваў |
далу́звалі |
| ж. |
далу́звала |
| н. |
далу́звала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
далу́звай |
далу́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
далу́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
далу́зваць несов.
1. (оканчивать очистку от скорлупы, кожуры) долу́щивать;
2. (оканчивать есть орехи, семечки и т.п.) догрыза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
далу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да далузаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)