далеры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. далеры́т далеры́ты
Р. далеры́ту далеры́таў
Д. далеры́ту далеры́там
В. далеры́т далеры́ты
Т. далеры́там далеры́тамі
М. далеры́це далеры́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Далерыт 2/71; 12/16

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

далеры́т

(ад гр. doleros = падманлівы)

магматычная горная парода асноўнага саставу, дробна- і сярэднезярністы базальт, складзены ў асноўным з плагіяклазу і піраксену, часам з алівінам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)