дале́жаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дале́жу дале́жым
2-я ас. дале́жыш дале́жыце
3-я ас. дале́жыць дале́жаць
Прошлы час
м. дале́жаў дале́жалі
ж. дале́жала
н. дале́жала
Загадны лад
2-я ас. дале́ж дале́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час дале́жаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дале́жаць сов., см. даляжа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дале́жаць,

гл. даляжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

долежа́ть сов. даляжа́ць, дале́жаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)