даламітавы

даламі́тавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	даламі́тавы	даламі́тавая	даламі́тавае	даламі́тавыя
Р.	даламі́тавага	даламі́тавай даламі́тавае	даламі́тавага	даламі́тавых
Д.	даламі́таваму	даламі́тавай	даламі́таваму	даламі́тавым
В.	даламі́тавы (неадуш.) даламі́тавага (адуш.)	даламі́тавую	даламі́тавае	даламі́тавыя (неадуш.) даламі́тавых (адуш.)
Т.	даламі́тавым	даламі́тавай даламі́таваю	даламі́тавым	даламі́тавымі
М.	даламі́тавым	даламі́тавай	даламі́тавым	даламі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даламі́тавы доломи́тный, доломи́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даламі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з даламіту; зроблены з даламіту. Даламітавыя залежы. Даламітавая мука. Даламітавыя вогнетрывалыя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даламі́т, -у, М -мі́це, м.

Мінерал шаравата-белага колеру, які складаецца з вуглякіслых солей кальцыю і магнію.

|| прым. даламі́тавы, -ая, -ае.

Даламітавыя залежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доломи́тный, доломи́товый даламі́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum