дала́зіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дала́жу |
дала́зім |
| 2-я ас. |
дала́зіш |
дала́зіце |
| 3-я ас. |
дала́зіць |
дала́зяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дала́зіў |
дала́зілі |
| ж. |
дала́зіла |
| н. |
дала́зіла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дала́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дала́зіць несов. долеза́ть; см. дале́зці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дала́зіць, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць.
Незак. да далезпі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
долеза́ть несов. дала́зіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)