дакіпе́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дакіпі́ць дакіпя́ць
Прошлы час
м. дакіпе́ў дакіпе́лі
ж. дакіпе́ла
н. дакіпе́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакіпе́ць сов. докипе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакіпе́ць, ‑піць; зак.

У выніку кіпення дайсці да стану гатоўнасці. Булён дакіпеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакіпе́ць durch Kóchen [Síeden] völlig gar wérden; gar kóchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

докипе́ть сов., разг. дакіпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакіпа́ць, ‑ае.

Незак. да дакіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакі́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)