Дакло́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Дакло́нь
Р. Дакло́ні
Д. Дакло́ні
В. Дакло́нь
Т. Дакло́нню
М. Дакло́ні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакло́нь Роўнае поле з балотцамі, якое мае невялікі нахіл да ракі (Слаўг.).

□ ур. Даклонь (поле) каля в. Рабавічы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)