дака́паць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дака́паю дака́паем
2-я ас. дака́паеш дака́паеце
3-я ас. дака́пае дака́паюць
Прошлы час
м. дака́паў дака́палі
ж. дака́пала
н. дака́пала
Загадны лад
2-я ас. дака́пай дака́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час дака́паўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакапа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакапа́ю дакапа́ем
2-я ас. дакапа́еш дакапа́еце
3-я ас. дакапа́е дакапа́юць
Прошлы час
м. дакапа́ў дакапа́лі
ж. дакапа́ла
н. дакапа́ла
Загадны лад
2-я ас. дакапа́й дакапа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дакапа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакапа́ць сов., в разн. знач. доры́ть, докопа́ть;

д. апо́шнія ме́тры кана́вы — доры́ть (докопа́ть) после́дние ме́тры кана́вы;

д. бу́льбу — доры́ть (докопа́ть) карто́шку;

д. буракі́ — доры́ть (докопа́ть) свёклу;

д. кана́ву да даро́гі — доры́ть (докопа́ть) кана́ву до доро́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакапа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Скончыць кананне чаго‑н. Дакапаць бульбу. Дакапаць яму.

2. чаго. Накапаць дадаткова. Дакапаць буракоў.

3. што. Пракапаць да якога‑н. месца. Дакапаць канаву да дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакапа́ць

1. (дакончыць капаць) zu Énde gráben*;

2. гл. дакапацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падако́пваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Дакапаць усё, многае.

П. ямы.

П. бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дока́пать сов. дака́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакапа́ны доры́тый, доко́панный; см. дакапа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

докопа́ть сов. дакапа́ць, мног. падако́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дакапаць усё, многае. Падакопваць ямы. Падакопваць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)