дака́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дака́зваецца |
дака́зваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
дака́зваўся |
дака́зваліся |
| ж. |
дака́звалася |
| н. |
дака́звалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дака́звацца несов., страд. доска́зываться; дока́зываться; см. дака́зваць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дака́звацца, ‑аецца; незак.
Зал. да даказваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дока́зываться страд.
1. дака́звацца, даво́дзіцца;
2. дака́звацца, дано́сіцца; см. дока́зывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
доска́зываться страд. дака́звацца, дагаво́рвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
улича́ться страд.
1. выкрыва́цца, абвінава́чвацца; лаві́цца;
2. све́дчыцца; даво́дзіцца, дака́звацца; см. улича́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)