даказаны - Пошук

дака́заны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дака́заны	дака́заная	дака́занае	дака́заныя
Р.	дака́занага	дака́занай дака́занае	дака́занага	дака́заных
Д.	дака́занаму	дака́занай	дака́занаму	дака́заным
В.	дака́заны (неадуш.) дака́занага (адуш.)	дака́заную	дака́занае	дака́заныя (неадуш.) дака́заных (адуш.)
Т.	дака́заным	дака́занай дака́занаю	дака́заным	дака́занымі
М.	дака́заным	дака́занай	дака́заным	дака́заных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дака́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дака́заны	дака́заная	дака́занае	дака́заныя
Р.	дака́занага	дака́занай дака́занае	дака́занага	дака́заных
Д.	дака́занаму	дака́занай	дака́занаму	дака́заным
В.	дака́заны (неадуш.) дака́занага (адуш.)	дака́заную	дака́занае	дака́заныя (неадуш.) дака́заных (адуш.)
Т.	дака́заным	дака́занай дака́занаю	дака́заным	дака́занымі
М.	дака́заным	дака́занай	дака́заным	дака́заных

Кароткая форма: дака́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дака́заны

1. доска́занный;

2. дока́занный;

1, 2 см. даказа́ць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дака́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даказаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дака́заны bewíesen; náchgewiesen;

як дака́занана erwíesenermaßen;

дака́зана што… es ist erwíesen, dass…

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

даказа́льны, -ая, -ае.

Які можа быць даказаны.

Д. тэзіс.

|| наз. даказа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дока́занный дака́заны, даве́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доска́занный дака́заны, дагаво́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даказа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можа быць даказаны. Даказальнае палажэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disputable [dɪˈspju:təbl] adj. fml спрэ́чны, не дака́заны;

disputable points спрэ́чныя пыта́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verbum