Да́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Да́ка
Р. Да́кі
Д. Да́цы
В. Да́ку
Т. Да́кай
Да́каю
М. Да́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дака

т. 6, с. 11

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Да́ка ж Dháka, Dácca i Dákka n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дакоўскі Дака

т. 6, с. 13

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Да́кка г. Да́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dhaka

[ˈdækə]

г. Да́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ходу́н разг. хаду́н, -на́ м., хадо́к, -дака́ м.;

◊

ходуно́м ходи́ть хо́дырам хадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ходо́к

1. в разн. знач. хадо́к, -дака́ м.;

2. горн. хадні́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хадакі́ I, ед. хада́к, -ка́ м., разг. башмаки́

хадакі́ II, ед. хадо́к, -дака́ м. ходоки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хадо́к, -дака́ м., в разн. знач. ходо́к;

до́бры х. — хоро́ший ходо́к;

хадакі́ ад сяля́н — ходоки́ от крестья́н;

◊ не х. — (куды) не ходо́к (куда)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)