дажы́цца, -жыву́ся, -жыве́шся, -жыве́цца; -жывёмся, -жывяце́ся, -жыву́цца; зак., да чаго (разм.).

Жывучы, дайсці да якога-н. незайздроснага стану, выніку.

Дажыўся да таго, што людзі смяюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дажы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дажыву́ся дажывё́мся
2-я ас. дажыве́шся дажывяце́ся
3-я ас. дажыве́цца дажыву́цца
Прошлы час
м. дажы́ўся дажылі́ся
ж. дажыла́ся
н. дажыло́ся
Дзеепрыслоўе
прош. час дажы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дажы́цца сов., в разн. знач. дожи́ть;

дажылі́ся да но́вай вясны́ — до́жили до но́вой весны́;

д. да таго́, што... — дожи́ть до того́, что...

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажы́цца, ‑жывуся, ‑жывешся, ‑жывецца; ‑жывёмся, ‑жывяцеся; зак., да чаго і з дадан. сказам.

Дайсці ў жыцці да якога‑н. стану, выніку. — Да чаго ж ты, Сідарчук, дажыўся? Няўжо твая слава не насіла цябе на крыллях па зямлі? Чым ты стаў? Гэтага табе ніколі не снілася... Пестрак. Не прывык.. [Мікола], каб яго, вострага на язык, добрага расказчыка розных гісторый і анекдотаў, так абразалі. Дажыўся. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажы́цца im Lében zu éinem bestímmten Ergébnis [Zústand] kómmen*; im Lében etw. erréichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дачакацца, дачакаць, прычакаць, дажыцца, дажыць; даждацца, даждаць (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)