дажы́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дажы́нкавы дажы́нкавая дажы́нкавае дажы́нкавыя
Р. дажы́нкавага дажы́нкавай
дажы́нкавае
дажы́нкавага дажы́нкавых
Д. дажы́нкаваму дажы́нкавай дажы́нкаваму дажы́нкавым
В. дажы́нкавы (неадуш.)
дажы́нкавага (адуш.)
дажы́нкавую дажы́нкавае дажы́нкавыя (неадуш.)
дажы́нкавых (адуш.)
Т. дажы́нкавым дажы́нкавай
дажы́нкаваю
дажы́нкавым дажы́нкавымі
М. дажы́нкавым дажы́нкавай дажы́нкавым дажы́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дажы́нкавы, см. дажы́начны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажы́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дажыначны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажы́нкавы mit Vollndung der rnteeinbringung verbnden (Vollndung des Krnmähens)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дажы́нкі, -нак.

Абрадавае свята заканчэння жніва.

Спраўляць д.

|| прым. дажы́нкавы, -ая, -ае і дажы́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дожи́ночный дажы́нкавы, дажы́начны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)