дажа́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дажну́ся |
дажнё́мся |
| 2-я ас. |
дажне́шся |
дажняце́ся |
| 3-я ас. |
дажне́цца |
дажну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
дажа́ўся |
дажа́ліся |
| ж. |
дажа́лася |
| н. |
дажа́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дажні́ся |
дажні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дажа́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дажа́цца сов., разг.
1. (до какого-л. состояния, до каких-л. последствий) дожа́ться;
д. да знямо́гі — дожа́ться до изнеможе́ния;
2. (до какого-л. предела) дожа́ть;
д. да сярэ́дзіны паласы́ — дожа́ть до середи́ны полосы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дажа́цца, ‑жнуся, ‑жнешся, ‑жнецца; ‑жнёмся, ‑жняцеся; зак.
Разм. Жнучы, дайсці, дабрацца да якога‑н. месца. Дажацца да дарогі. Дажацца да сярэдзіны паласы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дажына́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да дажацца.
2. Зал. да дажаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дажына́цца несов., разг.
1. (до какого-л. состояния, до каких-л. последствий) дожина́ться;
2. (до какого-л. предела) дожина́ть;
1, 2 см. дажа́цца;
3. страд. дожина́ться; см. дажына́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)