даду́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даду́бліваю |
даду́бліваем |
| 2-я ас. |
даду́бліваеш |
даду́бліваеце |
| 3-я ас. |
даду́блівае |
даду́бліваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
даду́бліваў |
даду́блівалі |
| ж. |
даду́блівала |
| н. |
даду́блівала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
даду́блівай |
даду́блівайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
даду́бліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даду́бліваць несов. доду́бливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даду́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дадубіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дадубі́ць, -дублю́, -ду́біш, -ду́біць; -ду́блены; зак., што.
Скончыць дубіць, выдубіць да канца.
Д. скуру.
|| незак. даду́бліваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)