даду́блены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даду́блены |
даду́бленая |
даду́бленае |
даду́бленыя |
| Р. |
даду́бленага |
даду́бленай даду́бленае |
даду́бленага |
даду́бленых |
| Д. |
даду́бленаму |
даду́бленай |
даду́бленаму |
даду́бленым |
| В. |
даду́блены (неадуш.) даду́бленага (адуш.) |
даду́бленую |
даду́бленае |
даду́бленыя (неадуш.) даду́бленых (адуш.) |
| Т. |
даду́бленым |
даду́бленай даду́бленаю |
даду́бленым |
даду́бленымі |
| М. |
даду́бленым |
даду́бленай |
даду́бленым |
даду́бленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даду́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даду́блены |
даду́бленая |
даду́бленае |
даду́бленыя |
| Р. |
даду́бленага |
даду́бленай даду́бленае |
даду́бленага |
даду́бленых |
| Д. |
даду́бленаму |
даду́бленай |
даду́бленаму |
даду́бленым |
| В. |
даду́блены (неадуш.) даду́бленага (адуш.) |
даду́бленую |
даду́бленае |
даду́бленыя (неадуш.) даду́бленых (адуш.) |
| Т. |
даду́бленым |
даду́бленай даду́бленаю |
даду́бленым |
даду́бленымі |
| М. |
даду́бленым |
даду́бленай |
даду́бленым |
даду́бленых |
Кароткая форма: даду́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даду́блены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дадубіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)