дадо́му, прысл.

1. У сваю хату, кватэру; дамоў; на дом.

Пасля работы прыйшоў д.

Даць заданне д.

2. На радзіму, у родныя мясціны.

Прыехаць д. на пабыўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дадо́му нареч.

1. домо́й;

2. на́ дом;

даць зада́нне д. — дать зада́ние на́ дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дадо́му, прысл.

У свой дом, у сваю хату, кватэру; дамоў. Дзяўчынка з маёвага лесу Пад поўдзень дадому прыйшла, Бярэма сінюткіх пралесак З дзялянкі лясной прынясла. Калачынскі. — А цяпер, садоўнікі, .. дадому, абедаць! — камандуе дзед Мірон. Даніленка. // На радзіму, у родныя мясціны. Прыехаць дадому на пабыўку. □ Са зваротам дадому Прывіталі суседзі. Броўка. // У свой двор, у гаспадарку. — Усялякі каменьчык з поля добры гаспадар цягне дадому, каб даць яму лад. Чорны. Хлопцы прыпынілі статак. Гнаць дадому было яшчэ рана. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадо́му прысл nach Háuse, heim

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

жанкі́, -но́к (разм.).

Жанчыны.

Пара, ж., дадому ісці!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нагасці́цца, -гашчу́ся, -го́сцішся, -го́сціцца; зак. (разм.).

Уволю, многа пагасціць.

Нагасціўся, пара і дадому ехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

домо́й нареч. дадо́му, даха́ты, дамо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

даха́ты, прысл.

Дадому, да сваёй сям’і; у родныя мясціны.

Ісці д.

На канікулы ехаць д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыцягну́цца, -ягну́ся, -я́гнешся, -я́гнецца; -ягні́ся; зак. (разм.).

Прыйсці куды-н. з цяжкасцю, павольна.

Прыцягнуўся дадому.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

закульга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. Пачаць кульгаць.

З ночы я штосьці закульгаў.

2. Пайсці кульгаючы.

Закульгаў дадому.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)