дадо́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дадо́ены |
дадо́еная |
дадо́енае |
дадо́еныя |
| Р. |
дадо́енага |
дадо́енай дадо́енае |
дадо́енага |
дадо́еных |
| Д. |
дадо́енаму |
дадо́енай |
дадо́енаму |
дадо́еным |
| В. |
дадо́ены (неадуш.) дадо́енага (адуш.) |
дадо́еную |
дадо́енае |
дадо́еныя (неадуш.) дадо́еных (адуш.) |
| Т. |
дадо́еным |
дадо́енай дадо́енаю |
дадо́еным |
дадо́енымі |
| М. |
дадо́еным |
дадо́енай |
дадо́еным |
дадо́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дадо́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дадо́ены |
дадо́еная |
дадо́енае |
дадо́еныя |
| Р. |
дадо́енага |
дадо́енай дадо́енае |
дадо́енага |
дадо́еных |
| Д. |
дадо́енаму |
дадо́енай |
дадо́енаму |
дадо́еным |
| В. |
дадо́ены (неадуш.) дадо́енага (адуш.) |
дадо́еную |
дадо́енае |
дадо́еныя (неадуш.) дадо́еных (адуш.) |
| Т. |
дадо́еным |
дадо́енай дадо́енаю |
дадо́еным |
дадо́енымі |
| М. |
дадо́еным |
дадо́енай |
дадо́еным |
дадо́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)