дада́ны, -ая, -ае.

У выразах:

а) даданы сказ — частка складаназалежнага сказа, сінтаксічна падпарадкаваная галоўнаму сказу і звязаная з ім пры дапамозе злучніка або злучальнага слова;

б) даданы член сказа — член сказа, які паясняе і дапаўняе які-н. з галоўных членаў сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дада́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дада́ны дада́ная дада́нае дада́ныя
Р. дада́нага дада́най
дада́нае		 дада́нага дада́ных
Д. дада́наму дада́най дада́наму дада́ным
В. дада́ны (неадуш.)
дада́нага (адуш.)		 дада́ную дада́нае дада́ныя (неадуш.)
дада́ных (адуш.)
Т. дада́ным дада́най
дада́наю		 дада́ным дада́нымі
М. дада́ным дада́най дада́ным дада́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дада́ны грам. второстепе́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дада́ны, ‑ая, ‑ае.

Звычайна ў выразах: а) даданы сказ гл. сказ; б) даданы член сказа гл. член.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дада́ны: грам.:

дада́ны сказ Nébensatz m -es, -sätze;

дада́ны член ска́за Nébensatzglied n -(e)s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ДАДА́НЫ СКАЗ,

прэдыкатыўная частка складаназалежнага сказа, якая сінтаксічна падпарадкавана гал. частцы. Фармальным паказчыкам сінтакс. падпарадкавання даданай часткі служаць злучнікі і злучальныя словы. Яны па-рознаму ўваходзяць у яе структуру і ў пэўнай меры кваліфікуюць яе значэнне.

У лінгвістычнай л-ры не існуе адзінай класіфікацыі даданых частак. Часцей за ўсё яны ў залежнасці ад спосабу сувязі і характару адносін з гал. часткай падзяляюцца на прыфразныя і прыслоўныя. Прыфразныя часткі прымацаваны слабай сувяззю да гал. часткі, бо адносяцца да ўсяго яе зместу і не прадвызначаюцца яе будовай. Сярод іх вылучаюцца даданыя часу, месца, прычыны, мэты, умовы, уступальныя, выніковыя, параўнальныя, далучальныя. Прыслоўныя часткі адрозніваюцца цеснай сувяззю з гал. часткай, бо адносяцца да асобных яе слоў і служаць для іх удакладнення і канкрэтызацыі. Сярод іх вылучаюцца даданыя азначальныя, дапаўняльныя, дзейнікавыя, выказнікавыя, спосабу дзеяння, меры і ступені.

Літ.:

Беларуская граматыка. Ч. 2. Мн., 1986.

Л.І.Бурак.

т. 6, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

акалі́чнасць², -і, ж.

У граматыцы: даданы член сказа, які ўказвае на час, месца, спосаб дзеяння і пад.

А. часу.

А. месца.

А. спосабу дзеяння.

|| прым. акалі́чнасны, -ая, -ае.

Акалічнасны даданы сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уступа́льны, -ая, -ае.

У граматыцы: які выражае ўступку, дапушчэнне, процілеглую ўмову.

У. злучнік.

У. даданы сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапаўне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. дапоўніць.

2. Тое, чым што-н. дапоўнена; дадатак.

Д. да пастановы.

3. У граматыцы: даданы член сказа са знач. аб’екта, звычайна выражаны ўскосным склонам назоўніка ці іншай часцінай мовы ў функцыі назоўніка.

Прамое д.

Ускоснае д.

|| прым. дапаўня́льны, -ая, -ае (у 3 знач.).

Д. даданы сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азначэ́нне², -я, н.

У граматыцы: даданы член сказа, які абазначае прымету, уласцівасць, якасць або іншую адзнаку прадмета.

Дапасаванае а.

|| прым. азнача́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)