дадава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дадае́цца дадаю́цца
Прошлы час
м. дадава́ўся дадава́ліся
ж. дадава́лася
н. дадава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дадава́цца несов., страд. додава́ться; прибавля́ться; добавля́ться; прилага́ться; см. дадава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадава́цца, ‑даецца; незак.

1. Незак. да дадацца.

2. Зал. да дадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадава́цца hinzúgefügt wérden; ergänzt wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

додава́ться страд. дадава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбавля́ться возвр., страд. падбаўля́цца, дабаўля́цца, дадава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

докла́дываться​II несов., страд. (добавлять) даклада́цца, дакла́двацца, дадава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присовокупля́ться страд.

1. далуча́цца;

2. дадава́цца; см. присовокупля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dodawać się

незак. дадавацца, дабаўляцца, прыбаўляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прибавля́ться

1. дадава́цца, прыбаўля́цца, прыбыва́ць, павялі́чвацца;

2. (в весе) разг. прыбаўля́цца, прыбыва́ць;

3. страд. прыбаўля́цца; дабаўля́цца; павялі́чвацца; дада́вацца; см. прибавля́ть​ 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)