дагука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго. (разм.).

Клічучы каго-н., прымусіць адгукнуцца або прыйсці.

У лесе цяжка д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагу́кацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дагу́каюся дагу́каемся
2-я ас. дагу́каешся дагу́каецеся
3-я ас. дагу́каецца дагу́каюцца
Прошлы час
м. дагу́каўся дагу́каліся
ж. дагу́калася
н. дагу́калася
Загадны лад
2-я ас. дагу́кайся дагу́кайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дагу́каўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дагука́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дагука́юся дагука́емся
2-я ас. дагука́ешся дагука́ецеся
3-я ас. дагука́ецца дагука́юцца
Прошлы час
м. дагука́ўся дагука́ліся
ж. дагука́лася
н. дагука́лася
Загадны лад
2-я ас. дагука́йся дагука́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дагука́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дагука́цца сов., разг. дозва́ться, докли́каться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Гукаючы каго‑н., прымусіць адазвацца, адгукнуцца. — Брыгадзір! Ніяк не дагукацца. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагука́цца разм:

дагука́цца каго-н j-n herbéirufen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дозва́ться сов., разг. даклі́кацца, дагука́цца, дазва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)