дагружа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дагружа́ю |
дагружа́ем |
| 2-я ас. |
дагружа́еш |
дагружа́еце |
| 3-я ас. |
дагружа́е |
дагружа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дагружа́ў |
дагружа́лі |
| ж. |
дагружа́ла |
| н. |
дагружа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дагружа́й |
дагружа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дагружа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дагружа́ць несов., в разн. знач. догружа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дагружа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дагрузіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагружа́ць, дагрузі́ць (bis) zu Énde beláden*; éinladen* vt; verláden* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны; зак.
1. што. Скончыць пагрузку чаго-н.
Д. машыну.
2. Дадаць грузу да поўнай нагрузкі.
Д. бульбу ў вагон.
|| незак. дагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. дагру́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
догружа́ть несов. дагружа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дагружа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да дагрузіцца.
2. Зал. да дагружаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дагружаць — дагрузіць і дагружацца — дагрузіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагружа́цца несов., возвр., страд. догружа́ться; см. дагрузі́цца, дагружа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
doładowywać
незак. дагружаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)