дагніва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дагніва́нне
Р. дагніва́ння
Д. дагніва́нню
В. дагніва́нне
Т. дагніва́ннем
М. дагніва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дагніва́нне ср. догнива́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

догнива́ние дагніва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)