давярша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давярша́ю |
давярша́ем |
| 2-я ас. |
давярша́еш |
давярша́еце |
| 3-я ас. |
давярша́е |
давярша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
давярша́ў |
давярша́лі |
| ж. |
давярша́ла |
| н. |
давярша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
давярша́й |
давярша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
давярша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
давярша́ць несов., возвр. доверша́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
давярша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да давяршыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
давяршы́ць, -вяршу́, -ве́ршыш, -ве́ршыць; -ве́ршаны; зак., што.
Давесці да канца, скончыць.
Д. пачатую справу.
|| незак. давярша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. давяршэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
доверша́ть несов. давярша́ць; завярша́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даве́ршваць несов., см. давярша́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
давярша́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да давяршаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
давяршы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давяршу́ |
давяршы́м даве́ршым |
| 2-я ас. |
давяршы́ш даве́ршыш |
давершыце́ даве́ршыце |
| 3-я ас. |
давяршы́ць даве́ршыць |
давярша́ць даве́ршаць |
| Прошлы час |
| м. |
давяршы́ў |
давяршы́лі |
| ж. |
давяршы́ла |
| н. |
давяршы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
давяршы́ |
давяршы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
давяршы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
давяршэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. давяршаць — давяршыць.
•••
У давяршэнне чаго — у дадатак да таго, што папярэднічала, было раней. Снедалі. Бульба ў лупінах, падагрэтая.. учарашняя капуста, хлеб, як зямля, і халодныя аладкі.. У давяршэнне роскашы старая прынесла з прыпека .. гаршчок з соллю. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канчаць, заканчваць, завяршаць, давяршаць; закругляць, закругляцца (перан.) □ даводзіць да канца
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)