ДАВЕ́РАНАЯ АСО́БА,
у Рэспубліцы Беларусь і некаторых краінах СНД, асоба якая ў перыяд выбараў у прадстаўнічыя органы ўлады ці кіраўніка дзяржавы знаёміць выбаршчыкаў з кандыдатам на выбарную пасаду і агітуе за яго выбранне. Колькасць давераных асоб ад кандыдатаў на выбарныя пасады вызначаецца заканадаўствам аб выбарах. Давераная асоба не можа ўваходзіць у склад выбарчай камісіі.
т. 5, с. 561
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пове́ренная сущ. (наперсница) даве́раная, -най ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
субрэ́тка, -і, ДМ -э́тцы, мн. -і, -так, ж.
У старажытных (першапачаткова французскіх) камедыях і вадэвілях: бойкая, вясёлая служанка, давераная сваёй пані.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даве́раны, -ая, -ае.
1. Надзелены давер’ем.
Давераная асоба.
2. у знач. наз. даве́раны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Той, хто дзейнічае па чыёй-н. даверанасці.
Паслаць свайго даверанага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даве́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даве́раны |
даве́раная |
даве́ранае |
даве́раныя |
| Р. |
даве́ранага |
даве́ранай даве́ранае |
даве́ранага |
даве́раных |
| Д. |
даве́ранаму |
даве́ранай |
даве́ранаму |
даве́раным |
| В. |
даве́раны (неадуш.) даве́ранага (адуш.) |
даве́раную |
даве́ранае |
даве́раныя (неадуш.) даве́раных (адуш.) |
| Т. |
даве́раным |
даве́ранай даве́ранаю |
даве́раным |
даве́ранымі |
| М. |
даве́раным |
даве́ранай |
даве́раным |
даве́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
attorney [əˈtɜ:ni] n.
1. law атарне́й; адвака́т; паве́раны
2. даве́раны, даве́раная асо́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
даве́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даве́раны |
даве́раная |
даве́ранае |
даве́раныя |
| Р. |
даве́ранага |
даве́ранай даве́ранае |
даве́ранага |
даве́раных |
| Д. |
даве́ранаму |
даве́ранай |
даве́ранаму |
даве́раным |
| В. |
даве́раны (неадуш.) даве́ранага (адуш.) |
даве́раную |
даве́ранае |
даве́раныя (неадуш.) даве́раных (адуш.) |
| Т. |
даве́раным |
даве́ранай даве́ранаю |
даве́раным |
даве́ранымі |
| М. |
даве́раным |
даве́ранай |
даве́раным |
даве́раных |
Кароткая форма: даве́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэрары́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэрарыста, уласцівы яму. Тэрарысцкая група. □ Зінаіда Жучэнка — надзвычай давераная фігура ў тэрарысцкім асяроддзі. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
субрэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Персанаж старажытных (першапачаткова французскіх) камедый і вадэвіляў — бойкая, вясёлая служанка, давераная сваёй пані.
[Ад фр. soubrette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
trustee [trʌˈsti:] n. law апяку́н; апяку́нка; папячы́цель; папячы́целька; даве́раная асо́ба;
a tru stee state дзяржа́ва-апяку́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)