даве́зены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даве́зены |
даве́зеная |
даве́зенае |
даве́зеныя |
| Р. |
даве́зенага |
даве́зенай даве́зенае |
даве́зенага |
даве́зеных |
| Д. |
даве́зенаму |
даве́зенай |
даве́зенаму |
даве́зеным |
| В. |
даве́зены (неадуш.) даве́зенага (адуш.) |
даве́зеную |
даве́зенае |
даве́зеныя (неадуш.) даве́зеных (адуш.) |
| Т. |
даве́зеным |
даве́зенай даве́зенаю |
даве́зеным |
даве́зенымі |
| М. |
даве́зеным |
даве́зенай |
даве́зеным |
даве́зеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даве́зены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даве́зены |
даве́зеная |
даве́зенае |
даве́зеныя |
| Р. |
даве́зенага |
даве́зенай даве́зенае |
даве́зенага |
даве́зеных |
| Д. |
даве́зенаму |
даве́зенай |
даве́зенаму |
даве́зеным |
| В. |
даве́зены (неадуш.) даве́зенага (адуш.) |
даве́зеную |
даве́зенае |
даве́зеныя (неадуш.) даве́зеных (адуш.) |
| Т. |
даве́зеным |
даве́зенай даве́зенаю |
даве́зеным |
даве́зенымі |
| М. |
даве́зеным |
даве́зенай |
даве́зеным |
даве́зеных |
Кароткая форма: даве́зена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даве́зены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад давезці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)