дава́йце

часціца

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дава́йце часц разм гл давай

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даю́ даё́м
2-я ас. дае́ш даяце́
3-я ас. дае́ даю́ць
Прошлы час
м. дава́ў дава́лі
ж. дава́ла
н. дава́ла
Загадны лад
2-я ас. дава́й дава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

памеркава́ць, -мярку́ю, -мярку́еш, -мярку́е; -мярку́й; зак.

1. Усебакова разгледзець, абдумаць што-н., дзелячыся сваімі думкамі, меркаваннямі.

Давайце разам памяркуем і вырашым, што будзем рабіць далей.

2. Падумаўшы, разважыць, прыйсці да якога-н. вываду.

Ён памеркаваў і згадзіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rearrange [ˌri:əˈreɪndʒ] v. перастаўля́ць, перасо́ўваць (у розных знач.);

Let’s rearrange the furniture. Давайце пераставім мэблю;

Let’s rearrange the party for Saturday. Давайце перанясём вечарыну на суботу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паясо́к, ‑ска, м.

Памянш. да пояс (у 1, 3 знач.). — Што ж, давайце падумаем, — сказала .. [Маня], папраўляючы паясок на светлай шаўковай сукенцы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смажэ́нне, ‑я, н.

Разм. Тое, што і смажаніна. [Антаніна Міхайлаўна:] — Давайце крыху перакусім. Закаштуйце майго смажэння і скажыце, ці падыходжу я ў кухаркі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

Абл. Бедаваць, шкадаваць, скардзіцца. — Вот вы жалкуеце, што не можаце запісаць сваіх мыслей... А давайце папробуем павучыцца? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аста́нне, ‑я, н.

Тое, што і развітанне. Прасілі на астанні перадаць паклон Маскве. Броўка. [Храпавіцкі:] — Э, давайце ўжо на астанні па чарцы.. на дарогу. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыумвіра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Саюз трох палітычных дзеячаў у Старажытным Рыме ў перыяд заняпаду рэспублікі, які меў на мэце захапіць вярхоўную ўладу (першапачаткова — калегія з трох асоб, якая выбіралася з якой‑н. спецыяльнай мэтай). Першы трыумвірат. // Жарт. Пра трох асоб, якія аб’ядналіся для сумеснай дзейнасці. — Дык давайце заключым трыумвірат! — крычаў Янка, — Давайце! — І сябры з запалам паціснулі адзін аднаму рукі ў знак свайго саюзу. Колас.

[Лац. triumviratus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)