Verbum

анлайнавы слоўнік

давазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць; зак., што.

Скончыць возку чаго-н.

Усё сена не паспелі д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

давазі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

давазі́ць сов. довози́ть;

усё се́на не паспе́лі д. — всё се́но не успе́ли довози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давазі́ць, ‑важу, ‑возіш, ‑возіць; зак., што.

Скончыць, завяршыць возку. Давазіць дровы з лесу. Давазіць снапы з поля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

довози́ть^II сов. давазі́ць;

он оста́лся, что́бы довози́ть все дрова́ ён заста́ўся, каб давазі́ць усе дро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доката́ть сов.

1. давазі́ць, даката́ць;

2. дакача́ць;

3. дакача́ць;

4. даката́ць, дакача́ць;

5. давалі́ць;

6. дапіса́ць, дастрачы́ць; см. ката́ть^{2, 4—8};

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)