дабялі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -бе́ліцца; зак. (разм.).

Канчаткова выбеліцца.

Палатно дабеліцца на сонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабялі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дабе́ліцца дабе́ляцца
Прошлы час
м. дабялі́ўся дабялі́ліся
ж. дабялі́лася
н. дабялі́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дабялі́цца сов., разг. добели́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабялі́цца, ‑беліцца; зак.

Разм. Канчаткова выбеліцца. Палатно дабеліцца на сонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добели́ться дабялі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабе́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дабяліцца.

2. Зал. да дабельваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)