Verbum

анлайнавы слоўнік

дабяга́ць гл. дабегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабяга́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дабяга́ць несов. добега́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дабегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; дабе́г, -гла; -бяжы́; зак.

Бягом дасягнуць якога-н. месца.

Д. да хаты.

|| незак. дабяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

добега́ть несов. дабяга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

doskakiwać

незак. даскокваць; дабягаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapędzać się

незак.

1. разбягацца; разганяцца; дабягаць;

2. перан. занадта далёка заходзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dopadać

I незак. разм.

kogo/czego, do kogo/czego 1. дабягаць, дабірацца; дасягаць да каго/чаго;

2. хапаць каго/што; накідвацца на каго/што

II зак.

наваліць (пра снег); наліць (пра дождж)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dobiegać

dobiega|ć

незак.

1. дабягаць; падбягаць;

2. kogo/czego; do kogo/czego даходзіць; набліжацца да каго/чаго; дасягаць каго/чаго;

~ć końca — падыходзіць да канца;

dobiegać północ — надыходзіць поўнач;

~ł sześćdziesiątki разм. яму было пад шэсцьдзесят;

3. далятаць; чуцца;

dobiegać hałas — далятае шум (галас)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)