дабудава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дабуду́юся дабуду́емся
2-я ас. дабуду́ешся дабуду́ецеся
3-я ас. дабуду́ецца дабуду́юцца
Прошлы час
м. дабудава́ўся дабудава́ліся
ж. дабудава́лася
н. дабудава́лася
Загадны лад
2-я ас. дабуду́йся дабуду́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дабудава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дабудава́цца сов., разг. достро́иться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабудава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Разм. Закончыць будаўніцтва чаго‑н. для сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; зак.

1. Скончыць пабудову, будаўніцтва.

2. Надбудаваць.

|| звар. дабудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

достро́иться разг. дабудава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабудо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дабудавацца.

2. Зал. да дабудоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)