Дабро́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дабро́ціна
Р. Дабро́ціна
Д. Дабро́ціну
В. Дабро́ціна
Т. Дабро́цінам
М. Дабро́ціне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Даброціна (в., Бабруйскі пав.) 6/177

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)